انشا با موضوع شب یلدا
شب یلدا بهانهای برای دور هم بودن است، یلدا را همچنین میتوان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست.
در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد میآیند. به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذا خوردن و بهفال حافظ گوش کردن از ویژگیهای شب یلدا است.
برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهماییها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود میشود.
در کتابها و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشارهای نشده است.
امروزه شب یلدا را جشن میگیرند، یعنی آخرین شب پاییز، نخستین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال.
واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است.
ولادت خورشید (مهر، میترا) و رومیان آن را ناتالیس انویکتوس یعنی روز تولد مهر شکست ناپذیر نامند.
زایش خورشید و آغاز دی را، آیینها و فرهنگهای بسیاری از سرزمینهای کهن آغاز سال قرار دادند،
به شگون روزی که خورشید از چنگ شبهای اهریمنی نجات مییافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.
در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:
یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی و چون شب یلدا را با میلاد مسیح تطبیق میکرده اند، از این رو، بدین نام نامیده اند.
شب یلدا یا بلندترین شب سال اول زمستان و شب آخر پاییز است و در بیشتر نقاط ایران در این شب مراسمیانجام میشود
و یکی از زیباترین شبها در بین ایرانیان است،
در این شب رسم و رسوم مختلفی انجام میشود،
از جمله خوردن هندوانه، آجیل، و بسیاری خوراکیهای دیگر تا حافظ خوانی و شب شعر.